IJszeilers

Schaatsen

Voor foto's zie het fotoalbum. Hier ziet U de hieronder besproken details terug.

Schaatsen maken.

Zelf schaatsen maken voor de ijszeiler valt lang niet mee. Het eindresultaat bepaalt wel het succes van de ijszeiler, dus is het heel belangrijk.

Er zijn allerlei oplossingen bedacht, waarvan een aantal uiterst creatief om gehard staal te gebruiken dat voor handen is:

• het gebruik van zaagbladen , die in een houtenbody worden ingebouwd, zoals te zien is op de duitse site over de bouw van de G-Flyer een variant op de Isabella Iceboat. ( link).
• het gebruik van friese doorlopers, zoals bij de ijszeiler IceOrange of het ijszeilertje uit een Youtube filmpje. Hier zijn de schaatsen gefixeerd op de loperplank en de stuurinrichting.
• het gebruik van schaatsen op een houtenblok die in een houder gemonteerd worden , zodat het de ijsvloer kan volgen. In dit Youtube filmpje kun je zien hoe dat zit, als je goed op let. Er is handig gebruik gemaakt van houders voor bokwielen ( zwenk en vast) als schaatshouders.

Als je van scratch af aan moet/wilt beginnen is het een beste klus.

• voor de IJszeiler Classic zijn de schaatsen van een plaat 3 mm dik RVS gemaakt. Met een haakse slijper zijn ze in model geslepen en is de eerste scherpte erop aangebracht. De schaatsen van de voorloperplank zijn later versterkt met een hoekstaal.
• voor de IJszeiler Isabella zijn schaatsen uit een plaat 4 mm dik RVS geslepen. Deze zijn bijvoorbaat terweerszijden verstevigd met een strip staal van 6 mm dik.
• voor de IJszeiler Isabella zijn de eerste schaatsen gemaakt van 6 mm  dikke strip staal van 100 mm hoog. De schaatsen waren wat te kort voor het mooi.( zie plaatje hiernaast). Voor de IJszeiler Grou is volgens hetzelfde principe gewerkt.
• voor de IJszeiler IceBlues zijn strippen RVS in een houten lichaam gebouwd. Op de buitenzijde is trespa geplakt om een glag oppervlak te krijgen.

Soms heb je geluk en kun je een paar oude DN schaatsen op de kop tikken, zoals het geval was voor de IJszeiler Icetender. Deze zijn gemaakt van 6 mm plaatsstaal, dat goed geolieed bewaard moet worden om roesten te voorkomen. ( Elk voordeel heeft ook wel eens een nadeel(tje).)

Schaatsen slijpen.

Bij zelfgemaakte schaatsen zul je de vouw(snede) zelf moeten maken, daarbij kan je gebruik maken van een haakse slijper voor de eerste aanzet. Voor een mooi resultaat ben je toch vaak aangewezen op een slijpband. Hoe lang deze moet zijn is afhankelijk van lengte van de schaats. Daarbij ben je vaak afhankelijk van relaties en connecties, die over zo'n apparaat beschikt.

In de wedstrijdsport van het ijszeilen wordt uitgebreid getheoretiseerd over hoe de schaatsen vormgegeven moeten worden.

In ons geval is een vlakke schaats voldoende. De hoek van snede is 90 graden, zodat de schaats op een bot mes lijkt.

Dit kan gemakkelijk onderhouden worden door een houder te maken van hout. Een plank met daarop een staander met zijden van 45 graden. Twee schaatsen worden daar tegenaan gelegd. En met een slijpsteen kunnen de schaatsen (nat) geslepen worden. Als het klaar is kan met een fijn schuurpapiertje de braam van de snede met licht schuren verwijderd worden.

Een beetje olie op de snede voorkomt roestvorming als de schaatsen worden opgeslagen.

Bij de gemaakte Isabella ijszeiler zijn de schaatsen zelf gemaakt. Nadat de schaatsen uit de staalplaat geslepen zijn met een haakse slijper, zijn zij geslepen op de houder met een bandschuurmachine. Telkens een paar halen doen van voor naar achteren en omgekeerd en dan de ijzers wisselen van plaats. In een cyclus van linker -> rechter plaats en de niet gebruikte schaats op de plaats van de rechter. Op deze manier en met veel geduld is de snede in het midden van het ijzer gehouden. Daarna is het afgemaakt met de slijpsteen.

Later zijn deze schaatsen vervangen door grotere exemplaren van RVS staal  verstevigd met stalen strips.

Schaatsen monteren.

Het is heel belangrijk dat de schaatsen in de schaatshouders netjes parallel gemonteerd worden. Met een lange lat kan dit bereikt worden.Aan de ene kant van de lat wordt een zaagsnede gemaakt, die op de vouw van de schaats gelegd wordt. Op het uitende van de lat op de andere schaats kan de afstand afgetekend worden. Door dit op verschillende plaatsen te doen,  kan gecontroleerd worden of deze overal even groot is. Daarna kunnen de houders vastgezet worden.

Voor foto's zie het fotoalbum (de laatse plaatjes).